Sektor produkcyjny ponownie kurczy się w kwietniu, gdy taryfy uderzają w firmy

Amerykański sektor produkcyjny wykazał obiecujące oznaki ożywienia w kwietniu, ale eksperci branżowi ostrzegają, że proponowane przez nową administrację polityki celne mogą wykoleić to kruche odbicie i stworzyć nowe wyzwania dla krajowych producentów.

Ostatnie ożywienie sektora produkcyjnego

Według najnowszego raportu Instytutu Zarządzania Podażą (ISM), aktywność produkcyjna wzrosła w kwietniu po 16 kolejnych miesiącach kurczenia się. Indeks produkcji osiągnął 50,3, przekraczając krytyczny próg 50 punktów, który oddziela wzrost od kurczenia się, po raz pierwszy od września 2022 roku.

Ten pozytywny rozwój wydarzeń dał promyk nadziei dla sektora, który zmagał się z poważnymi wyzwaniami, w tym zakłóceniami w łańcuchu dostaw, niedoborami siły roboczej i zmiennymi wzorcami popytu w ciągu ostatnich kilku lat.

„Amerykański przemysł produkcyjny, wspierany przez poprawiające się warunki dostaw, odporną ogólną aktywność gospodarczą i solidne pozycje zapasów klientów, stawia pierwszy krok w kierunku ożywienia,” zauważył Timothy Fiore, przewodniczący Komitetu Ankiety Biznesowej ISM ds. Produkcji.

Raport z kwietnia podkreślił kilka zachęcających wskaźników: indeks nowych zamówień wzrósł do 51,4 z 51,2 w marcu, produkcja wzrosła do 51,3 z 54,6, a zatrudnienie wykazało poprawę, mimo że pozostało w strefie kurczenia się na poziomie 48,6.

Plany celne tworzą niepewność

Jednak to rodzące się ożywienie stoi przed znaczną niepewnością, gdy prezydent-elekt Donald Trump przygotowuje się do wprowadzenia szerokich podwyżek ceł w ramach swojej agendy gospodarczej. Nowa administracja zaproponowała nałożenie ceł w wysokości co najmniej 10% na wszystkie importy, a potencjalnie nawet do 60% na towary chińskie.

Analitycy ekonomiczni i obserwatorzy branżowi wyrażają obawy, że takie polityki mogą wprowadzić nowe komplikacje dla producentów już nawigujących w złożonych warunkach rynkowych. Chociaż deklarowanym celem tych ceł jest zwiększenie krajowej produkcji i zmniejszenie deficytów handlowych, wielu ekspertów przewiduje bardziej złożone wyniki.

Wyższe koszty importu prawdopodobnie wpłyną na producentów, którzy polegają na globalnych łańcuchach dostaw dla komponentów i surowców. Ta sytuacja może potencjalnie zwiększyć koszty produkcji dla wielu amerykańskich fabryk, niwelując niektóre z zamierzonych korzyści środków protekcjonistycznych.

Sprzeczne perspektywy branżowe

Sami producenci wydają się podzieleni co do potencjalnego wpływu proponowanych polityk celnych. Niektórzy kierownicy branżowi, zwłaszcza w sektorach, które zmagały się z intensywną konkurencją zagraniczną, postrzegają te środki jako niezbędną ochronę dla krajowych zdolności produkcyjnych.

Jeden z kierowników produkcji uczestniczący w ankiecie ISM zauważył: „Biznes jest płaski lub spada w porównaniu do zeszłego roku, a działamy nieco poniżej naszych prognoz.”

Inny respondent zauważył: „Warunki pozostają ogólnie bardzo trudne. Coraz trudniej znaleźć redukcje kosztów w łańcuchu dostaw.” Te komentarze odzwierciedlają ciągłe naciski, z jakimi boryka się wielu producentów, które mogą być złagodzone lub zaostrzone przez nowe polityki handlowe w zależności od ich specyficznej pozycji rynkowej.

Firmy z wysoko zintegrowanymi globalnymi łańcuchami dostaw i te obsługujące rynki wrażliwe na ceny wyrażają największe obawy dotyczące potencjalnych skutków ceł, podczas gdy przedsiębiorstwa stawiające czoła bezpośredniej konkurencji importowej wydają się bardziej wspierać proponowane środki.

Złożone implikacje ekonomiczne

Szersze implikacje ekonomiczne połączenia ożywienia produkcji z agresywnymi politykami celnymi pozostają przedmiotem debaty wśród ekonomistów. Niektórzy analitycy sugerują, że cła mogą przyspieszyć wysiłki reshoringowe i wzmocnić krajowe łańcuchy dostaw w czasie, potencjalnie tworząc nowe miejsca pracy w produkcji.

Jednak inni wskazują na historyczny precedens wcześniejszych wdrożeń ceł, które często prowadziły do działań odwetowych ze strony partnerów handlowych, zwiększonych kosztów dla konsumentów i zakłóconych globalnych sieci dostaw bez koniecznego osiągnięcia ich deklarowanych celów.

Rynki finansowe już zaczęły uwzględniać te oczekiwania polityczne, a niektóre akcje produkcyjne doświadczają zmienności, gdy inwestorzy próbują zidentyfikować potencjalnych zwycięzców i przegranych w ramach proponowanego układu handlowego.

Rozważania dotyczące łańcucha dostaw

Raport ISM wskazał również, że dostawy zaopatrzenia spowolniły w kwietniu, a indeks dostawców wzrósł do 51,3 z 49,9 w marcu. Ta zmiana sugeruje pojawiające się wąskie gardła w łańcuchach dostaw, które mogą być dodatkowo skomplikowane przez nowe bariery handlowe.

Producenci wydali znaczne zasoby na rekonfigurację swoich sieci dostaw po zakłóceniach z ostatnich lat. Nowe struktury celne prawdopodobnie wymagałyby dodatkowych dostosowań, potencjalnie odciągając zasoby od innych inicjatyw strategicznych, takich jak automatyzacja, rozwój siły roboczej czy wysiłki na rzecz zrównoważonego rozwoju.

W miarę jak sektor produkcyjny stara się budować na pozytywnym impetie z kwietnia, liderzy branży stoją przed trudnym zadaniem opracowania planów awaryjnych dla różnych scenariuszy polityki handlowej, jednocześnie koncentrując się na poprawie operacyjnej i rozwoju rynku.

Nadchodzące miesiące będą kluczowe w określeniu, czy ekspansja produkcji może być utrzymana w obliczu zmian polityki, czy też nowe bariery handlowe przerwą to, co jak dotąd było niepewnym ożywieniem dla tego kluczowego sektora amerykańskiej gospodarki.