Banki centralne nawigują po zdradliwych wodach, gdy osłabienie dolara przekształca globalny krajobraz walutowy

Zaufanie inwestorów do amerykańskich aktywów wyraźnie się pogorszyło, a indeks dolara spadł o ponad 9% od stycznia. Według najnowszych badań rynkowych, rekordowe 61% globalnych menedżerów funduszy przewiduje dalszą deprecjację w ciągu najbliższego roku — najbardziej pesymistyczne prognozy od prawie dwóch dekad.

Zwycięzcy i przegrani w walutowej karuzeli

W miarę jak inwestorzy wycofują się z aktywów denominowanych w dolarach, tradycyjne bezpieczne przystanie odnotowały znaczący wzrost wartości. Jen japoński umocnił się o ponad 10% w stosunku do dolara w tym roku, podczas gdy frank szwajcarski i euro zyskały około 11%.

Inne waluty korzystające na spadku dolara to meksykańskie peso (wzrost o 5,5%), dolar kanadyjski (wzrost o 4%), polski złoty (umocnienie o ponad 9%) i rosyjski rubel (aprecjacja o ponad 22%).

Jednak kilka walut rynków wschodzących poruszało się wbrew temu trendowi. Wietnamski dong i indonezyjska rupia niedawno osiągnęły rekordowo niskie poziomy w stosunku do dolara, podczas gdy turecka lira również osiągnęła najniższy poziom w historii w zeszłym tygodniu. Chiński juan osiągnął rekordowo niski poziom, zanim ostatnio odbił się.

Ulga czy ryzyko: Miecz obosieczny

Dla wielu krajów osłabienie dolara stanowi mile widzianą ulgę po latach zmagania się z jego siłą.

„Większość banków centralnych byłaby zadowolona z 10%-20% spadków wartości dolara amerykańskiego,” powiedział Adam Button, główny analityk walutowy w ForexLive. Dodał, że siła dolara była uporczywym problemem przez lata i stanowi trudność dla krajów z twardymi i miękkimi powiązaniami z dolarem.

Korzyści są znaczne: rynki wschodzące z długiem denominowanym w dolarach widzą, jak ich rzeczywiste obciążenie maleje, podczas gdy silniejsze lokalne waluty zazwyczaj obniżają koszty importu, pomagając opanować inflację i potencjalnie tworząc przestrzeń dla obniżek stóp procentowych w celu pobudzenia wzrostu.

Button zauważył, że ostatnia wyprzedaż dolara amerykańskiego oferuje więcej „oddechu” dla banków centralnych, aby obniżyć stopy.

Wyzwanie konkurencyjności eksportowej

Pomimo korzyści w walce z inflacją, silniejsze lokalne waluty stwarzają komplikacje dla gospodarek opartych na eksporcie, zwłaszcza w obliczu nowych amerykańskich ceł.

Thomas Rupf, współkierownik VP Bank dla Singapuru i główny dyrektor inwestycyjny na Azję, podkreślił ten dylemat, zauważając, że pozycja Azji jako największego producenta towarów na świecie czyni ją szczególnie podatną na te presje konkurencyjne.

Nick Rees, szef badań makroekonomicznych w Monex Europe, sugeruje, że dewaluacja walut prawdopodobnie staje się bardziej aktywnym rozważaniem na rynkach wschodzących, szczególnie w Azji.

Chodzenie po linie

Celowa dewaluacja walut niesie ze sobą znaczne ryzyko, które banki centralne muszą starannie rozważyć.

„Rynki wschodzące stoją w obliczu wysokiej inflacji, zadłużenia i ryzyka odpływu kapitału, co czyni dewaluację niebezpieczną,” powiedział Wael Makarem, lider strategii rynków finansowych w Exness.

Dodatkowo, takie ruchy mogą być interpretowane jako manipulacja handlowa przez administrację USA, co potencjalnie może wywołać środki odwetowe.

Alex Muscatelli, dyrektor ds. ekonomii w Fitch Ratings, zauważył, że gospodarki wschodzące mogą wahać się przed obniżaniem stóp, ponieważ słabsze waluty krajowe mogą zwiększać obciążenia długiem dla podmiotów, które zaciągnęły pożyczki w dolarach amerykańskich i potencjalnie wywołać odpływy kapitału.

„Na razie wydaje się, że preferowanym działaniem jest unikanie wojny walutowej, która tylko dodałaby więcej niestabilności do lokalnej i globalnej gospodarki,” zauważył Brendan McKenna, międzynarodowy ekonomista i strateg FX w Wells Fargo.

Różne podejścia w różnych regionach

Niektóre banki centralne już wykorzystały okazję, jaką stwarza słabość dolara. Europejski Bank Centralny obniżył stopy o 25 punktów bazowych na swoim kwietniowym posiedzeniu, powołując się na zaufanie, że inflacja zmierza w kierunku celu 2%.

Szwajcarski Bank Narodowy stoi przed unikalnymi wyzwaniami związanymi z frankiem, który przez większość ostatnich 15 lat był uporczywie silny. Ponieważ eksport stanowi ponad 75% PKB Szwajcarii, silny frank stwarza wyzwania cenowe dla szwajcarskich towarów na rynkach międzynarodowych.

„Jeśli kapitał nadal będzie napływał, mogą być zmuszeni do podjęcia drastycznych środków w celu dewaluacji,” zauważył Button, ponieważ inwestorzy zazwyczaj gromadzą się wokół franka w okresach niepewności.

Droga naprzód

Czy kraje mogą lub powinny dewaluować swoje waluty, zależy od wielu czynników: rezerw walutowych, ekspozycji na dług zewnętrzny, bilansu handlowego i podatności na importowaną inflację.

Rupf z VP Bank ostrzega, że w obecnym klimacie geopolitycznym dewaluacja walut mogłaby wywołać oskarżenia o manipulację i potencjalne środki odwetowe.

Trajektoria międzynarodowych negocjacji handlowych odegra kluczową rolę w tych decyzjach. Jeśli rozmowy doprowadzą do obniżenia ceł, banki centralne mogą być mniej skłonne do realizacji strategii osłabiania walut. Jednak jeśli polityka protekcjonistyczna przeważy, presja na konkurencyjną dewaluację może wzrosnąć.

W miarę jak banki centralne nawigują w tych skomplikowanych dynamikach, muszą równoważyć bieżące potrzeby gospodarcze z długoterminową stabilnością, unikając jednocześnie działań, które mogłyby wywołać destrukcyjne wojny walutowe w już i tak kruchej globalnej gospodarce.